Όλοι οι άνθρωποι έχουν μέσα τους το καλό και το κακό. Οι νέοι, πάντα έχουν μια τάση προς τη διαφορετικότητα. Η αλήθεια είναι
όμως, πως πολύ συχνά η διαφορετικότητα αυτή οδηγεί στην κριτική και
στην περιθωριοποίηση. Κάποιοι δεν θέλουν να γίνουν ένα με τη “μάζα”,
όπως άλλωστε δείχνει η εξωτερική τους εμφάνιση, οι πράξεις και οι
συνήθειές τους. Οι άνθρωποι πολλές φορές βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα
τα οποία δεν είναι πάντα σωστά. Βασιζόμαστε σε αυτό που βλέπουμε και
είμαστε έτοιμοι να ασκήσουμε πάντα την κριτική μας…όμως αν θέλουμε να
ζήσουμε σε ένα πιο δίκαιο κόσμο πρέπει να προσπαθούμε καθημερινά να
γινόμαστε καλύτεροι με αγάπη, κατανόηση και αποδοχή, όχι με αδιαφορία,
καταγγελίες και στιγματισμό.
Θέλει προσπάθεια για να διώξεις τον κακό σου εαυτό και να
κρατήσεις τον καλό. Αξίζει όμως τον κόπο γιατί όλοι οι άνθρωποι σε όλα
τα μέρη της γης θέλουν να ζήσουν σε ένα δίκαιο και όμορφο κόσμο.
Η 6η Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως Πανελλήνια Σχολική Ημέρα κατά της Βίας στο σχολείο.
Το φαινόμενο της βίας στο σχολείο είναι ιδιαίτερα επίκαιρο, έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις στη διεθνή πραγματικότητα, με αύξηση της βιβλιογραφίας και της ερευνητικής δραστηριότητας τα τελευταία χρόνια, ενώ ενδιαφέρει και απασχολεί την κοινωνία, την οικογένεια, το σχολείο, αλλά και την πολιτική ηγεσία. Αυτό που δυσκολεύει πολύ την αντιμετώπισή του είναι ότι αποτελεί ένα σύνθετο φαινόμενο, διότι στην εκδήλωση του συμβάλλουν πολλοί και διάφοροι παράγοντες.
Η σχολική βία και ο εκφοβισμός στο σχολικό περιβάλλον συνδέεται άμεσα με την κοινωνική ανισότητα, τον κοινωνικό αποκλεισμό, τη ματαίωση και τη διαφορετικότητα.
Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του ενδοσχολικού εκφοβισμού στις 6 Μαρτίου, αποτέλεσε αφορμή για τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς του σχολείου μας, να ανταλλάξουν σκέψεις, ιδέες και εμπειρίες για το φαινόμενο αυτό.
Μέσα από την προβολή κατάλληλων ταινιών, προβληματισμό και συζήτηση, καταγράφηκαν προτάσεις για την πρόληψη και αντιμετώπιση της σχολικής βίας και του εκφοβισμού, που εκδηλώνεται μεταξύ και εναντίον των μαθητών, ώστε να περιοριστούν οι δίαυλοι εκδήλωσης της βίας στη ζωή μας.
Ορισμένοι κανόνες συμπεριφοράς που προέκυψαν μέσα από συζήτηση στην τάξη είναι οι παρακάτω:
ΔΕΝ επιτρέπεται:
- Να χτυπάμε, να κλωτσάμε, να σπρώχνουμε, να προκαλούμε πόνο ή τραυματισμό.
- Να λέμε στους άλλους να μην κάνουν έναν συμμαθητή μας παρέα. Να ακολουθούμε έναν συμμαθητή, ή να τον κοιτάζουμε επίμονα και απειλητικά, ή να λέμε άσχημα πράγματα για έναν συμμαθητή πίσω από την πλάτη του.
- Να κρύβουμε, να λερώνουμε, να κλέβουμε ή να καταστρέφουμε πράγματα κάποιου συμμαθητή μας. Να απειλούμε έναν συμμαθητή μας για να μας φέρει χρήματα ή να μας δώσει πράγματα.
- Να κοροϊδεύουμε, ή να λέμε προσβλητικά / υποτιμητικά σχόλια, για τη φυλή, την καταγωγή, την οικογένεια, την οικονομική κατάσταση, το ντύσιμο, ή την εμφάνιση κάποιου.
- Να βρίζουμε, να ειρωνευόμαστε, να κάνουμε χειρονομίες, να γράφουμε άσχημα πράγματα για έναν συμμαθητή.
- Να αγγίζουμε έναν συμμαθητή μας με τρόπο που του είναι δυσάρεστος.
- Να στέλνουμε προσβλητικά μηνύματα, είτε με σημειώματα μέσα στην τάξη, είτε με email, ή στο κινητό, ή στο διαδίκτυο.
- Να βγάζουμε φωτογραφίες ή βίντεο με το κινητό και να τα δείχνουμε στους άλλους, ή να τα αναρτούμε στο διαδίκτυο.
- Να λέμε ψέματα, να απειλούμε έναν συμμαθητή μας ότι αν καταδώσει κάποια άσχημη συμπεριφορά μας θα του κάνουμε κακό.
- Αν δούμε κάποιον
συμμαθητή μας να φέρεται άσχημα σε κάποιον άλλο, να γελάμε και να μην τον
υποστηρίζουμε. Να μένουμε αδιάφοροι. Να είμαστε αθώοι παρατηρητές,
αλλά έχουμε υποχρέωση να υπερασπιστούμε ή να πάρουμε το μέρος του
συμμαθητή μας. Δεν είναι «κάρφωμα» αν μιλήσουμε σε έναν ενήλικα, είναι
προστασία και δικαίωμά σου.
